ေဟ့ ... ျမန္မာဟာ ျမန္မာပဲ။ ျမန္မာဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ေနရမယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေသရမယ္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရေျမျခားကိုေရာက္ေနရေပမယ့္ တစ္ေန႔မွာ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ရမယ္။ အခြင့္အေရး တစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားသားလုပ္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မကူးေလနဲ႔။ (ဦးသန္႕)

ပိုလာဝက္ဝံရဲ ႔ ပံုျပင္

Thursday, April 3, 2008

ေျမာက္ဝင္ရိုးစြန္းမွာေနတဲ့ ပိုလာဝက္ဝံရဲ ႔ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကို ၾကားဘူးပါသလား... ?

ေအးခဲတဲ႔ ေျမာက္ဝင္ရိုးစြန္းမွာ ပိုလာဝက္ဝံေတြဟာ ဘုရင္တစ္ဆူလိုပဲ။ ဒါေပမဲ႔ အက္စကီးမိုး လူမ်ိဳးေတြက ဘာမွ အင္အားထုတ္စရာမလိုဘဲ အဲဒီဝက္ဝံေတြကိုဖမ္းႏိုင္တယ္။

ဘယ္လိုဖမ္းသလဲဆိုေတာ့ အက္စကီးမိုးေတြက ဖ်ံတစ္ေကာင္ကို အရင္သတ္လိုက္ျပီး ဖ်ံရဲ ႔ေသြးကို ပုန္းတစ္ခုထဲ ထည့္ထားလိုက္တယ္။ အသြားႏွစ္ဖက္ပါတဲ့ ဓါးေျမွာင္ကို ေသြးထဲမွာ စိုက္ထားလိုက္တယ္။အရမ္းေအးတဲ့အတြက္ ဖ်ံေသြးဟာ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ခဲသြားပါတယ္။ အဲဒီခဲသြားတဲ႔ ဓါးေျမွာင္ပါတဲ့ ဖ်ံေသြးကို ပံုးထဲကထုတ္ျပီး ေရခဲျပင္ ပစ္ထားလိုက္ရံုပါပဲ။

ပိုလာဝက္ဝံေတြက ေသြးအရမ္းၾကိဳက္တယ္။ အဲဒီအၾကိဳက္ကပဲ သူတို႔ကို ေသမင္းလက္ထဲ ေရာက္ေစခဲ့တယ္။ အနံ ႔ခံေကာင္းတဲ႔သူတို႔ဟာ ေသြးညွီန႔ံကို အေဝးၾကီးကေတာင္ ရႏိုင္ပါတယ္။ အက္စကီးမိုးတို႔ ပစ္ထားတဲ႔ ေသြးခဲကို ေျခရာခံျပီး ေတြ႔တာနဲ႔ လွ်ာနဲ႔အငမ္းမရ စတင္လ်က္ပါေတာ့တယ္။ လ်က္ရင္း လ်က္ရင္း လွ်ာခဲသြားလည္း အစာေကာင္းကို လက္မလြတ္ခ်င္တာနဲ႔ ဆက္လ်က္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ခဲေနတဲ႔ေသြးက ပိုခ်ိဳလာတယ္။ ပိုလတ္ဆတ္လာတယ္။ ပိုပူေႏြးလာတယ္ဆိုတာကို သတိမထားမိေတာ့တဲ႔အထိပါပဲ။

လ်က္ေလ အရသာရွိေလ ၊ အရသာရွိေလ လ်က္ေလနဲ႔ သူတို႔ရဲ ႔ေသြးကို သူတို႔ ေသာက္ေနမိမွန္းေတာင္မသိၾကေတာ့ပါဘူး။ အေၾကာင္းက ေသြးခဲအလယ္မွာ စိုက္ထားတဲ႔ ဓားက လ်က္ေနတဲ႔ သူတို႔လွ်ာကို လွီးျဖတ္ေနခဲ့လို႔ပဲ။ အေအးဓာတ္ေၾကာင့္ ထံုေနတဲ႔ လွ်ာက နာက်င္တာကို မခံစားမိေတာ့ဘူး။ အန႔ံခံေကာင္းႏွာေခါင္းက လတ္ဆတ္တဲ့ေသြးနံ့ရေလ လ်က္ႏႈန္းကၿမန္ေလေလ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္ေသြးကို ကိုယ္ၿပန္ေသာက္ေနမိေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေသြးထြက္လြန္ၿပီး မူးလဲသြားပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အက္စကီးမိုးေတြက သူတု႔ိကို ဘာအင္အားမွ မသံုးပဲ ဖမ္းလိုက္ယံုပါပဲ။

ဘဝရဲ ႔ ေပ်ာ္ရြွင္မႈေတြကို ရွာေဖြေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆေတြ လြဲမွားခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ႔ ဟာလည္း ပိုလာဝက္ဝံနဲ႔တူသြားႏူိင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ ႔လူေတြက အလုပ္ခ်ိန္မ်ားမ်ားလုပ္ေလ ပိုေအာင္ၿမင္ေလေလ ဝင္ေငြမ်ားမ်ားရေလေလလို႔ ထင္တတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မွာ အဲဒီေငြေၾကးကို ၿဖဳန္းဖို႔ အခ်ိန္မရွိခဲ့ၾကဘူး။ တစ္ခ်ဳိ ႔က အဲဒီေငြေၾကးကို ဘယ္လိုသုံးရမယ္မွန္းမသိၾကဘူး။

ဝင္ေငြမ်ားလာတာနဲ႔နည္းတူ တစ္ဖက္မွာလည္း တစ္ခ်ိဳ ႔အရာေတြကို သူတို႔ဆံုးရွံဳးၾကရတယ္။ လူ႔ဘဝရဲ ႔တန္ဖိုးအရွိဆံုး အရာျဖစ္တဲ႔ မိသားစုနဲ႔အတူေနတဲ႔ အခ်ိန္ေတြ၊ ေႏြးေထြးတဲ႔ မိဘေမတၲာငတ္ေနတဲ႔ သားသမီးေတြ ၊ လူမႈေရး ၊ က်န္းမာေရး ၊ လူတစ္ဖက္သားကို ကူညီဖို႔အေရးဆိုတာေတာင္ သူတို႔ေမ့ေနခဲ့ၾကတယ္။

အေမရိကားရဲ ႔ အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္တစ္ခုက အျငိမ္းစားယူကုန္ၾကတဲ႔ ထိပ္သီးစီးပြားေရး ပညာရွင္ ဆယ္ဦးကို ေမးခြန္းေမးျပီး စာရင္းလုပ္ခဲ့ဘူးတယ္။ ေမးခြန္းက " တကယ္လို႔ ဘဝကို အသစ္ကျပန္စရရင္ သင္အေမွ်ာ္လင့္ဆံုးနဲ႔ လက္မလႊတ္ခ်င္ဆံုး အရာက ဘာလဲ " တဲ့။ ပညာရွင္ ခုႏွစ္ဦးက တူညီတဲ႔ အေျဖကိုေပးခဲ့ပါတယ္။ အေျဖက " တကယ္လို႔ ဘဝကို အသစ္က ျပန္စရရင္ သားသမီးေတြနဲ႔ အတူေနတဲ႔ အခ်ိန္ကို လက္မလႊတ္ခ်င္ဆံုးပါ " လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့ၾကတယ္။

တစ္ခ်ိဳ ႔လူေတြက ဆံုးျဖတ္ျပီးရင္ ေနာင္တမရဘူးလို႔ ေျပာတတ္ၾကတယ္ ။ ဒါေပမဲ႔ မဆံုးျဖတ္ခင္ ေသခ်ာမစဥ္းစားခဲ႔ရင္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေနာင္တရတတ္ၾကစျမဲပဲ။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။ ေငြဟာ ရွာလို႔မကုန္ႏိုင္တဲ႔ အရာပါတဲ့...ရွာေလေလ ရေလေလ လိုခ်င္ေလေလ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လံုေလာက္ျပီလို႔ မထင္ပဲ ေငြေနာက္ကိုပဲ ေကာက္ေကာက္ ပါေအာင္ လိုက္ကုန္ၾကတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ပိုလာဝက္ဝံလို ကိုယ္ေသြး ကိုယ္ေသာက္ျပီး ေပ်ာ္ေနၾကတဲ႔လူ ျဖစ္ေနခဲ႔ျပီလား...?????

တင္းတိမ္ ေရာင့္ရဲႏိုင္တဲ့လူက ဘယ္ေတာ့မွ မဆင္းရဲဘူး ။ မတင္းတိမ္ႏိုင္တဲ့လူက အျမဲဆင္းရဲေနတယ္။

သင္ေရာ ဘယ္လိုလူ ျဖစ္ေနျပီလဲ? ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ပါဦး ။

AddThis Social Bookmark Button


Design by Amanda @ Blogger Buster