ညီေလးေရ...မင္း အိမ္မွာ ေဖေဖနဲ႔ ခဏခဏ စကားမ်ားၾကတယ္ဆို။ ဘာ အဆင္မေျပတာေတြ ရွိေနလို႔လဲ။ ေဖေဖက မင္းအေပၚမွာ ေနရာတကာလိုက္ျပီး တားဆီးပိတ္ပင္ေနလို႔လား။ ေဖေဖက ေအးေအးေနတဲ့သူပါ။ ျပီးေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြ အေၾကာင္းလည္း သိသလို၊ နားလည္း နားလည္ေပးတတ္ပါတယ္။ ကိုကို႔အထင္ေျပာရရင္ေတာ့မင္းအရင္ တစ္ႏွစ္ ေက်ာင္းမတက္လိုက္ရပဲ ပုတ္သြားတဲ့ အတြက္ ေဖေဖ အရမ္းစိုးရိမ္သြားတယ္ ထင္တယ္။ မင္းကိုလည္း အၾကီးႏွစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္၊ေတာ္ေစခ်င္ တတ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ညီေလး ဘာပဲလုပ္လုပ္ အားမရေနတာျဖစ္မွာပါ။ဒီလိုပဲ ညီေလးရ မိဘဆိုတာ သားသမီးတိုင္းကုိ အျမင့္ဆံုးဆိုတာေတြ ပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတာ၊ ေျပာရရင္ မိဘတိုင္းက သားသမီးေတြနဲ႔ ပက္သက္လာရင္ အရမ္းေလာဘၾကီးတာေပါ့ကြာ။ အဲဒါေတာ့ သူတို႔မွာ အျပစ္မရွိဘူးကြ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ေမြးထုတ္ထားတဲ့ သားသမီး မေျပာနဲ႔၊ ကိုကိုေတာင္မွ မင္းကို အျမင့္ၾကီးထိ ျဖစ္ေစခ်င္တာဆိုေတာ့ ေဖေဖ၊ေမေမတို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္ဆိုတာ သဘာဝ က်ပါတယ္။အဲဒါကိုေတာ့ညီေလး နားလည္ေပးေစခ်င္တယ္။ ေနာက္တစ္ခု ကိုကို ေတြးၾကည့္ရသေလာက္ မင္းေဖေဖ့ကို အျမင္မၾကည္တာေလးေတြ ရွိမယ္ထင္တယ္။ ေဖေဖကိုယ္တိုင္ ပညာမတတ္ခဲ့ေပမဲ့ မင္းကို ပညာတတ္ျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ေျပာဆို၊ဆံုးမေနတယ္ဆိုတာ နားလည္ေပးပါ။သားတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လို ေျပာရမယ္ ၊ ဘယ္လိုဆံုးမရမယ္ဆိုတာ ေဖေဖ မသိခဲ့တဲ့အတြက္လည္း မင္းကို ဆံုးမတဲ့ စကားလံုးေတြ မွားခ်င္မွားေနလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖ့ရင္ထဲက ေစတနာမမွားဘူးဆိုတာ တစ္ခ်ိန္က် မင္းနားလည္လာမွာပါ။ ေနာက္တစ္ခုကအိမ္ေထာင္ဦးစီး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မိသားစုကို ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ မထားေပးႏိုင္တာ၊စီးပြားမရွာေပးႏိုင္တာအတြက္လည္း မင္းေဖေဖ့ကို ျပစ္မွားမယ္ဆို မင္း အမ်ားၾကီးမွားသြားလိမ့္မယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ ... ေဖေဖက ကိုကိုတို႔ မိသားစုကို ခ်မ္းသာေအာင္ စီးပြားမရွာေပးႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဒါေပမဲ့ ကိုကိုတို႔အတြက္ အၾကင္နာေတြေပးခဲ့တယ္။ ဘယ္တုန္းကမ်ား ကိုကိုတို႕ကို ရိုက္ခဲ့ဘူးသလဲ။ ညီေလးတို႔ အရြယ္မွာ ဝတ္ခ်င္၊စားခ်င္တာ မွန္ပါတယ္။ မိဘဆိုတာေတာ့ ကုိယ့္သားသမီးကို အေကာင္းဆံုးေတြခ်ည္း ဆင္ေပးခ်င္တဲ့ သူေတြခ်ည္းပါပဲ။ကိုကိုတို႔ မိသားစုအတြက္ ေဖေဖအလုပ္လုပ္ခဲ့တာေတြ အေၾကာင္းကိုကိုကို မွတ္မိသေလာက္ေျပာျပခ်င္တယ္။ ကိုကိုတို႔ ငယ္ငယ္က... ဖက္စပ္တစ္ခုမွာေဖေဖ အလုပ္ဝင္လုပ္ခဲ့တယ္။ ဖက္စပ္ေတြ မရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္က် ဦးေလးတစ္ေယာက္ဆီမွာ အလုပ္ဝင္လုပ္ခဲ့ျပန္တယ္။ အျခားျမိဳ႔မွာ သြားအလုပ္လုပ္ေနရေပမဲ့ နီးနီးေလးဆိုေတာ့ တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္ အိမ္ကို ေဖေဖ ျပန္ျပန္လာတတ္တယ္။ ေဖေဖ ျပန္လာ တိုင္း ကိုကို႕တို႔အတြက္ အက်ၤ ီ၊ မုန္႕၊ကစားစရာ ေလးေတြ ပါပါလာျမဲမိုိ႕ေဖေဖ့ကို အသာေလး အလုပ္လုပ္ျပီး ပိုက္ဆံေတြအမ်ားၾကီးရခဲ့တာလို႕ ထင္ခဲ့မိေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အလုပ္ၾကမ္း အလုပ္ကို ( ကၽြဲပုခံုး ) ထေအာင္ လုပ္ခဲ့ရတာေလ။ကိုယ္ကုိကိုယ္ေတာ့ ပင္ပန္းေအာင္လုပ္ျပီး မစားမေသာက္နဲ႔ သားသမီးေတြကိုေတာ့ လွေအာင္ဆင္၊ဝေအာင္ ေကၽြးခဲ့တာပါ။ ေဖေဖ့မွာ ဥာဏစြမ္းအားမရွိခဲ့တဲ့အတြက္ ကာယစြမ္းအားသံုးျပီး ရွာေဖြခဲ့ရတယ္။စက္ဘီးတစ္စင္းေနာက္မွာ ငပိ၊ငေျခာက္၊အဝတ္အစားေတြတင္ျပီး ရြာေတြကို သြားေရာင္းခဲ့ရေသးတယ္။ သီးႏွံေပၚခ်ိန္က် ျပန္သြားျပီး ပိုက္ဆံ၊ဂ်ံဳ၊ႏွမ္းစတာေတြ ကို အဝတ္အထည္ေတြ အစား ျပန္ေကာက္လာျပီး ျမိဳ႕ က်မွျပန္ေရာင္းေပါ့။မင္းေမြးလာျပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ဦးေလးတစ္ေယာက္ ရဲ႔ ကားမွာ ကိုယ္စားလွယ္ဆိုျပီး လိုက္ခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္ သစ္လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့လည္းသစ္လုပ္ငန္းဆိုတာကို လုပ္လိုက္ျပန္ေရာ။ အလုပ္ဆိုတာလည္း လုပ္တိုင္းေတာ့ ဘယ္ေအာင္ျမင္ႏိုင္မလဲကြာ။ ေဖေဖက ရိုးတယ္၊ေအးတယ္၊အားနာတတ္တယ္။ေဖေဖနဲ႔တူတူလုပ္ခဲ့တဲ့ သူေတြက အခုဆို ခ်မ္းသာေနၾကျပီး ေဖေဖက် မခ်မ္းသာဘူးဆိုျပီး မင္းစိတ္ထဲမွာ ဘဝင္မက်မျဖစ္ပါနဲ႔ကြာ။ ရိုးသားတဲ့ ေဖေဖ့အတြက္ မင္းဂုဏ္ယူလိုက္စမ္းပါ။ျပီးေတာ့ ... အလုပ္တစ္ခုကို အရိပ္ေလးေအာက္မွာ ေခၽြးမထြက္ရပဲ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားၾကီး ခ်မ္းသာေနတဲ့ သူေတြရဲ႔ သားသမီးေတြထက္ ပညာမရွိလုိ႕ ကာယအားကိုးနဲ႔အလုပ္မ်ိဳးစံုကို နဖူးက ေခၽြး၊ ေျခမက်ေအာင္ လုပ္ျပီး ဆင္းရဲရတဲ့ မင္းအေဖရဲ႔ သားျဖစ္ရတာ မိဘေမတၱာကို ပိုခံစားလို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ခ်မ္းသာတာ မခ်မ္းသာတာေတာ့ကံတရားေပါ့။ ဒါေၾကာင့္...ေဖေဖ၊ေမေမ တို႕က သူတို႔ေတြ ပညာမတတ္ခဲ့လို႔ ၊အခုလိုပင္ပန္းရလို႔၊ ကိုကိုတို႔ အားလံုးကို ပညာတတ္ၾကီးေတြ ျဖစ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တာေပါ့။ေဖေဖနဲ႔ေမေမ တာဝန္ေက်ပါတယ္ကြာ။ အခုေလာက္ေျပာရင္ မင္းလည္း နားလည္မယ္လို႔ ကိုကို ထင္ပါတယ္။မင္းကို သားလိမၼာတစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္၊ သားတစ္ေယာက္ ပီသေစခ်င္တယ္။